ширкатҳо ва иштирокчиён аз тамоми ҷаҳон, табдил ба як платформаи олӣ барои намоиши инноватсия ва табодули ғояҳои тиҷоратӣ.
Имсол ширкати мо шараф аст, ки ба ширкат дар ин чорабинӣ даъват карда мешавад, то маҳсулот ва хидматҳои худро ба ҷаҳон намоиш диҳад.Дар ин намоишгоҳ издиҳом мисли мавҷҳо баланд мешаванд ва фазои пурқуввати тиҷорат моро водор мекунад, ки дар ин ҷашни тиҷоратӣ иштирок кунем.Вақте ки дари майдон кушода шуд, фазои ҳаяҷоновар ва гарм ба дарун даромад. Дар ин вақт маркази намоишгоҳ аз фазои ҷолиби тиҷоратӣ пур шуд.Намоишгарон бо ташкили дӯконҳои худ ва пайваста танзим ва оптимизатсия кардани намоиши маҳсулот барои ҷалби бештари меҳмонон машғул буданд.Новобаста аз он ки онҳо ширкатҳои маъруфи ҷаҳонӣ бошанд ё ширкатҳои стартап, ҳама маҳсулот ва хидматҳои рақобатпазири худро намоиш доданд, ки саргармкунанда буд.Дар ин макони машҳури намоишгоҳ меҳмонони бешуморро дидан мумкин аст, ки дар байни стендҳои гуногун ҳаракат карда, имкониятҳои охирини тиҷорат ва шариконро меомӯзанд.Онҳо аз тамоми ҷаҳон омада, корхонаҳо ва созмонҳоро дар соҳаҳо ва соҳаҳои гуногун намояндагӣ мекунанд.Ҷойгоҳ пур аз одамон буд ва забонҳои гуногун ба ҳам пайваста буданд, ки як доираи воқеии иҷтимоии тиҷоратии ҷаҳониро нишон медод.Ҳарчанд издиҳом серодам буд, ҳама пур аз шавқу рағбат ва кунҷков буданд ва ҳама мехостанд аз ин намоишгоҳ ҳикмат ва имконоти тиҷоратӣ гиранд.
Ҳамчун экспонентҳо, мо аз ин ҷашни тиҷорӣ фаъолона истифода бурдем, то мубодилаи амиқ бо дигар соҳибкорон ва мутахассисон дошта бошем.Мо инчунин шумораи зиёди меҳмононро дар стенди худ ҷалб кардем, ки ба маҳсулот ва хидматҳои мо таваҷҷӯҳи зиёд зоҳир карданд.Мо бо онхо муошират ва мубодилаи амик доштем, тачриба ва диди худамонро мубодила кардем, фикру мулохиза ва эхтиёчоти онхоро гуш мекардем.Ин мубодила на танҳо ба мо дидгоҳи тиҷорати ҷаҳонӣ ва шарикони ояндадорро овард, балки инчунин имкониятҳои нави тиҷоратро кушод ва бозори байналмилалиро барои мо васеъ кард.Дар ин намоишгоҳ мо ҳамвора устувории рушди соҳибкорӣ ва муҳити фаъоли сармоягузории тиҷоратро эҳсос мекардем.Иштирокчиён пур аз эътимод ва дилгарм буда, ҳамкориҳои тиҷоратӣ ва имкониятҳои сармоягузориро фаъолона меомӯзанд.Дар ин ҷараёни бузурги одамон мо имкониятҳо ва потенсиали бесобиқаи тиҷоратро кашф кардем ва инчунин имкониятҳои номаҳдуди рушди тиҷорати ояндаро мебинем.
Дар Намоишгоҳи 15-уми Аморати Муттаҳидаи Араб (Дубай) шумораи зиёди иштирокчиён ва ғании имкониятҳои тиҷоратӣ таъсирбахш буд.Ин чорабинии тиҷорӣ на танҳо чашмони моро боз кард, балки азми моро барои тавсеаи бозори байналмилалӣ ва ҷустуҷӯи шарикони ҷаҳонӣ тақвият дод.Мо боварӣ дорем, ки тавассути иштироки худ дар ин намоишгоҳ мо барои рушди байналмилалии ширкати худ заминаи мустаҳкам мегузорем.
Вақти интишор: Декабр-27-2023
